68 – Stralend

Dag mam!

Was het vorige week misschien heel even de vraag of Oma Hup nog bij ons zou zijn, nou, inmiddels weet ik het antwoord: absoluut! Ze straalde zaterdagavond als nooit tevoren. Ik heb het uiteraard over het inmiddels traditionele en wereldberoemde Oma Hup Sinterklaasdiner, met kleinkinderen en aanhang.

Primeur dit jaar: voor het eerst vierden we het bij oma thuis, in plaats van in een restaurant. Van Regteren, Van der Valk, Boszicht, Het Koetshuis… en nu kwam het eten van het Koetshuis dus naar de Schutstraat. Voor het eerst en voor het laatst vanwege de aanstaande verhuizing, maar toch.

We aten lekker, dronken lekker, speelden spelletjes en lachten als nooit tevoren: misschien was dit wel het leukste Oma Hup Sinterklaasdiner van alle voorgaande zestien (!) edities. Op naar de volgende maar weer, niet?

Het ging niet door tot in de kleine uurtjes, vanmorgen vertrok ik in de eerste trein van de dag naar Amsterdam: er moest gewerkt worden. Special Sinterklaas-delivery voor Netflix: dus zat ik met vier collega’s op kantoor om leuke dingen voor leuke mensen te maken.

Tussendoor nog even waterpoloën tegen Heerenveen, het bekerduel waar iedereen het al weken over had, helaas gingen we ten onder maar tegen een team dat twee klassen hoger speelt is dat geen schande. Opgeheven hoofd heet zoiets.

Vanavond nog even de nababbel gedaan bij Mojo, en nu kijk ik naar pasgeboren antilopen en Zuid-Afrikaanse graslanden en dat is eigenlijk precies wat ik even nodig had. Effe niks! Het waren drukke dagen (wat ik nu opschreef vond plaats in minder dan 24 uur) en dat blijft nog wel even zo. Nu rust! Volgende keer beschrijf ik de boel weer wat uitgebreider, goed?

Goed. Tot snel, bijna Kerst!